Goeie (?) redenen om toch buitenshuis te werken

In mijn artikel over wat nu Het Ideaal is: thuisblijfmoeder zijn of werkende moeder, schreef ik al dat ik er heel erg mee heb geworsteld om buitenshuis te werken. De heersende maatschappelijke opvatting dat een vrouw/moeder moet blijven werken, de reacties van ongeloof wanneer je aangeeft dat je je baan helemaal niet zo zinvol vindt, dat je het eigenlijk nogal much ado about nothing vindt, dat hele 'carriere-gebeuren'. Die druk van buitenaf, daar voelde ik verzet tegen. En dat heb ik proberen onder woorden te brengen. Het werd een van mijn meest besproken artikelen, helemaal omdat Gerlinde er op inhaakte met een eigen artikel. Haar stuk is niet meer op haar blog te lezen, maar er is nog genoeg ander interessants bij haar te lezen.


Gewoon een mooie foto van Møn's Klint, Denemarken. Omdat ik geen andere foto kon bedenken die bij dit artikel zou passen :-) 




Maar waarom ben ik dan niet gestopt met werken? 

Omdat het financieel een te grote uitdaging werd om zonder mijn salaris te leven. Het kon gewoon niet. We waren beiden minder gaan werken, totaal 20 uur per week en dat bleek al een hele aderlating. Vandaar dat ik ging bezuinigen en besparen. We waren gewoon niet goed genoeg voorbereid op wat er allemaal op ons af kwam. Twee kinderen in een keer bleek best duur. Ook als ik spaarzaam was.

Ook wilde echtgenoot het niet. Zo zie je maar dat die heersende opvatting ook heel dichtbij huis te vinden kan zijn. Hij was er van overtuigd dat ik mijn werk zou missen. Ja, na 6 jaar misschien.
Maar ik kan goed tussen de regels door lezen en voelde dat mijn man het een te grote verantwoordelijkheid vond om alleen voor het inkomen te zorgen. Dat kan ik wel begrijpen, want zijn baan is wel vast, maar dat vaste kan maar zo veranderen. Daar zit meer risico aan dan bij mijn aanstelling. Zo werd het voor ons een kwestie van risicospreiding. Lezeres Alice verwoordde het heel mooi bij mijn vorige blogpost, dat ze het fijn vindt
om ook de zorg voor het inkomen te delen, evenals de zorg voor de kinderen.

Maar ik heb ook zelf nooit de stap genomen om het door te zetten. Ik ben traag in veranderingen doorvoeren. Maar ook omdat ik het blijkbaar niet durfde.

Na mijn vorige stuk zou je denken dat ik het hebben van een baan buitenshuis geheel en al zinloos vindt, maar ik kon wel degelijk argumenten bedenken die in het voordeel uitvielen van een baan. En dan bedoel ik andere argumenten dan 'ontwikkeling', 'financieel onafhankelijk' 'betere moeder'. Want dat zijn naar mijn idee vooral redenen die je aanvoert omdat je gewoon zin hebt om je werk te doen.

Er zijn basalere redenen om toch te werken in loondienst.

1. Makkelijk verdiend

Ik kon hele rekensommen over hoeveel geld ik zou kunnen besparen als ik thuis zou zijn. In de tijd die ik op kantoor doorbracht zou ik zelf de kinderen kunnen opvangen i.p.v. naar de crèche brengen (waar ik toch al de toegevoegde waarde niet van inzag). Nóg meer zelf maken, i.p.v. kant-en-klaar kopen. Nóg meer zelf repareren. Zélf het huis gaan schilderen. Nóg meer tijd om naar dat ene adresje te fietsen waar ik gratis of goedkoop spullen kon halen. Geloof het of niet, dat levert heel veel geld op. Dat had ik al wel ontdekt. Of eigenlijk levert het geen geld op; je spaart heel veel kosten uit.
Maar ik zou nooit zoveel zelf kunnen maken, dat ik daarmee mijn salaris zou kunnen compenseren. De inzet en tijd die het me zou kosten, zou niet hetzelfde opleveren als wat ik in loondienst kreeg. Ook zou ik nooit mogen verslappen, want elke uitgave zou weer gecompenseerd moeten worden met nieuwe inzet om het gat weer te dichten. Met een baan in loondienst krijg ik elke maand hetzelfde salaris. Ongeacht mijn inspanningen. Als ik een dag minder zin heb, dan loop ik wat minder hard. Misschien moet ik dan de volgende dag wel weer harder lopen, maar dat verandert niks aan mijn inkomen. Zo beschouwd vond ik mijn baan makkelijk geld verdienen.

2. De goedkoopste verzekering

Er is volgens mij geen goedkopere inkomstenverzekering tegen arbeidsongeschiktheid of werkloosheid dan een baan in loondienst. Je kunt geld sparen en opzij zetten om hierin te voorzien, maar daarvoor heb je wel eerst een inkomen nodig om van te sparen. Je kunt je verzekeren tegen arbeidsongeschiktheid, maar elke zzp-er zal als eerste zeggen dat dat een kostbare zaak is. Met een baan in loondienst is dat allemaal voor je geregeld. En met een beetje mazzel is er ook nog wat voor jou op je ouwe dag. Als ik als thuisblijfmoeder (of als zzp-er bijvoorbeeld) een week ziek ben, dan kost dat alshetware direct geld. Maar als ik in loondienst een week ziek ben, krijg ik gewoon doorbetaald. Als ik geopereerd moet worden of voor een ziekte behandeld moet worden, dan heb ik in loondienst de verzekering dat mijn loon doorbetaald gaat worden. Dat is een hele zorg minder.

3. Structuur

Een baan in loondienst geeft structuur aan je leven. Structuur die je niet zelf hoeft op te bouwen. Het kan je ook een gevoel van verplichting geven. Dat de wekker weer gaat, dat je weer op tijd staat. Dat je niet te laat moet komen, dat een ander bepaalt welke taken je moet doen die dag. Of juist dat een ander jouw planning omgooit. Ik kon er diep naar verlangen om van al die verplichtingen verlost te zijn, maar ik vroeg me ook wel serieus af of ik in staat zou zijn om zelf structuur aan mijn leven te geven als ik thuis zou zijn. Kinderen geven weliswaar heel veel structuur, maar daaromheen? Zou ik dat kunnen heb ik me wel afgevraagd. Want als je thuis bent, dan moet je zelf structuur geven aan je leven. Niemand die zegt dat je perse vandaag de boekhouding bij moet werken. Niemand die zegt dat het echt noodzakelijk is om deze ochtend boodschappen te halen. Niemand die zegt dat je moet gaan nadenken over het herindelen van de kasten. Zou ik lethargisch worden als ik geen structuur had?
De opgelegde structuur van een baan kan ook heel veel rust brengen. Je hoeft alleen die structuur maar te volgen. Hoeft er niet perse over na te denken. Je kunt er lekker over klagen en mopperen, maar je hoeft het ook niet zelf uit te vinden. Dat kan ook een relaxt gevoel geven.

4. Sociaal leven

Een van de dingen die thuisblijfmoeders aangeven wat ze moeilijk vinden, is het onderhouden van een sociale kring. Die moet je bewust opzoeken en onderhouden. Het vinden van gelijkgestemden is moeilijker en met elkaar afspreken vergt actie. Je moet actief iets ondernemen, want een ander zoekt jou zelden op.
Met een baan is het sociale leven stukken makkelijker. Serieus! Je hoeft alleen maar te verschijnen op je werk en daar tref je al andere mensen! Mensen die jij kent en die jou kennen. Sterker nog, deze mensen rékenen zelfs op jouw komst! Je babbelt wat met deze of gene. Vraagt naar iemands gezondheid, of naar de gezondheid van diens familieleden. Je overlegt over vakanties, wie wanneer weggaat. Je komt weer eens een oude bekende tegen en haalt herinneringen op. Je hoeft niet van tevoren een groepsapp te maken of mails te sturen of iedereen op een bepaalde dag of een bepaalde tijd kan komen, nee, er is een plek waar jij verwacht wordt, waar er op je gerekend wordt. En daar hoef je alleen maar naartoe te gaan. Hoe langer je bij dezelfde werkgever werkt, hoe groter je kring wordt.


Dit is voor mij de andere kant van de weegschaal van het combineren van zorg met werk. Alles valt of staat met of het voor jou zin heeft of niet. Daarover heeft overheid of maatschappij feitelijk geen zeggenschap. Overheid en maatschappij zou ondersteunend moeten zijn, bij elke keuze.

Lieve groet
Anita

18 opmerkingen

  1. Goede argumenten voor een baan. En ik ben blij dat je de cliché's als 'Een baan is nodig voor je ontwikkeling' vermijdt hier bij.

    Huisvlijt

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Cliche's als 'goed voor de ontwikkeling', 'financieel zelfstandig' wilde ik inderdaad vermijden, omdat die arbitrair zijn. Meestal worden ze als argument gebruikt omdat mensen graag iets willen, bijvoorbeeld het werk dat ze doen.

      Verwijderen
  2. Hallo Anita, als iets niet lukt dan lukt het niet. Lief hoe je opmerkt dat het ook wel een hele verantwoordelijkheid zou zijn voor je man om op een loon te leven. Ik ben zelf thuisblijfmoeder sinds januari. Ik ben het niet van plan om heel lang te zijn, maar wel zo lang als het nodig is. Want bij ons...was het gewoon even nodig.
    Ik denk dat we op den duur beide parttime gaan werken. Dat schijnt belasting technisch gezien nog het allerbeste te zijn en je hebt ook dan meer tijd met de kinderen.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor je lieve reactie. Soms is het inderdaad beter voor het geheel als gezin om thuis te blijven. Het hoeft ook geen definitieve keuze te zijn. Er wordt vaak teveel in definitieve keuzes gesproken. Alsof stoppen met werken voor eeuwig is. Een beroep uitoefenen hoeft tenslotte ook niet voor eeuwig te zijn. Zoveel mensen maken een beroepsswitch. Ik hoop dat je niet teveel weerstand van je omgeving krijgt.
      Ik geloof dat het inderdaad belastingtechnisch voordeel kan opleveren om beide parttime te werken.

      Verwijderen
    2. Mijn omgeving omarmde het besluit alleen maar. Ze zagen ook wel dat door alle gebeurtenissen en de zorg die onze dochter nodig had, het beter was voor alle partijen. Daarbij kwam ook nog eens dat onze gastouder moest stoppen ivm hernia en we dus op zoek hadden moeten gaan naar een andere oppasmogelijkheid. Dat is dan weer het nadeel van een gastouder hebben, als diegene zelf ziek wordt. Ik ben benieuwd..over een a twee jaar, waar we dan weer staan. Inderdaad,we gaan merken hoe de toekomst loopt. Dat zal voor jou net zo zijn.

      Verwijderen
  3. Dat laatste zinnetje zegt het allemaal.
    En de maatschappij zie ik dan vooral als mensen - mag ik zeggen: vrouwen! - onder elkaar. Ik heb Libelles uit de jaren '60 waarin de discussie over werken of thuisblijven al hoog oplaait. Ik begrijp nooit zo goed waarom mensen elkaar naar beneden moeten trappen ("jij *zit* thuis" tegen "jij vind geld te belangrijk" bijvoorbeeld).
    We hebben voor een groot deel de vrijheid om te kiezen en dat is heerlijk, maar aan de andere kant zijn er factoren die die vrijheid beperken en daar gaat iedereen op zijn eigen manier mee om. Zo is het leven. Geen enkele reden om een ander te veroordelen.
    Wat jij overigens in jouw stukjes niet doet, maar je kent de standaard reacties over en weer vast wel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vooral die opvatting dat huishoudelijk werk minder is, dat is erg hardnekkig.

      Verwijderen
  4. Mooi hoe je dit thema oppakt en met al zijn facetten tegen het licht houdt.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. :-) ja geld verdienen met je werk is zeker een sterke drijfveer :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat heb je het goed beschreven. Ik sluit me aan bij Rosan.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik vind ook dat je het goed beschrijft. We redeneren zo vaak vanuit onszelf en op de spiegel die de ander ons voorhoudt en schieten in de verdediging.
    Ik kon het achteraf bezien gewoon niet aan, twee kinderen en een bijna volledige baan. En omdat ik thuis was, werd onze derde van harte verwelkomd. Nu ik weet dat ik een autisme spectrum stoornis heb (Asperger) is dat allemaal goed te verklaren. Alle ballen in de lucht houden is ook gewoon niet voor iedereen weggelegd.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Je bent tegenwoordig bijna verplicht om te werken om bij te blijven maar ook als er iets ernstigs gebeurd met je man dan verval je in de bijstand.
    Zelf wou ik ook niet werken, alleen wel als mijn man thuis was om op te passen. Later ging ik toch om andere reden werken en ik had het niet willen missen, veel geleerd nog. Onze zoon was toen al 16 en had mij niet meer continue nodig. l

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Goed verhaal. Ik zit zelf in de fase dat ik eventueel met vervroegd pensioen zou kunnen en twijfel daar erg over. Maar jouw argumenten voor (part-time) blijven werken hebben mijn twijfel weggenomen. Ik blijf nog een poosje werken.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Lena, bedankt voor je reactie. Wat geweldig om te horen dat je er wat aan gehad hebt. Oorspronkelijk heb ik het geschreven als antwoord op mijn overpeinzingen over het vraagstuk thuisblijfmoeder versus werkende moeder. Ik vind het daarom extra bijzonder om te lezen hoe jij in een hele andere fase van je leven met dezelfde vragen worstelt. Eigenlijk is dat ook vaak mijn punt in dit soort vraagstukken: alles in een fase in het leven. Voor alles in een tijd in het leven, want het leven zelf is onze mooiste loopbaan.
      Hartelijke groet,
      Anita

      Verwijderen
  10. toevallig belandde ik op deze site op zoek naar een vlierbloesemrecept.
    en las de spinsels over wel niet betaald werken met interesse
    1 argument kwam ik niet tegen en dat de maatschappij ervoor opdraait als het huwelijk toch misloopt
    ik werk bij een sociale dienst en zie daarom die kant van de zaak, vrouwen die kozen voor full time moederschap die dan een uitkering nodig hebben
    persoonlijk geloof ik dat relaties meer kans van slagen hebben als beiden ongeveer dezelfde maatschappelijke inbreng hebben (betaald en onbetaald)
    met hartelijke groet
    Jikkie

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dag Jikkie,
      Wat leuk dat je bent blijven hangen op mijn blog. Ik heb je aanvulling met interesse gelezen. Die maatschappelijke inbreng (betaald en onbetaald) speelt voor veel mensen mee, denk ik. Daar heeft het gevoel van zingeving ook mee te maken. Iets willen bijdragen aan het grotere geheel.
      Leuk dat je langskwam!

      Verwijderen

Wat fijn dat je meeleest. Reacties zijn welkom!